Teoria Plotyna utrzymuje obiektywność piękna wraz z innymi transcendentalnymi właściwościami bytu. Dusza, najpierw rozumiejąc niższe piękności zmysłowego świata, wznosi się do wyższych piękności, takich jak cnoty, szlachetne postępowanie i dusza, a w końcu do Najwyższego Piękna Jedynego.
Co Plotyn powiedział o pięknie?
W swoim rozdziale o pięknie w Enneadach[1]Plotyn odrzuca stoickie przekonanie, że piękno tkwi w symetrii rzeczy; zamiast tego wierzy, że boska myśl lub idealna forma jest źródłem piękna w przedmiotach. Opisuje muzykę, miłość, a metafizyka to trzy sposoby manifestowania prawdy o absolutnym i nieskończonym pięknie.
Jakie jest poczucie piękna Platona?
Według Platona Piękno było pomysłem lub formą, której konsekwencją były piękne rzeczy. Piękno przez porównanie zaczyna się w domenie przedmiotów zrozumiałych, ponieważ istnieje forma piękna. Najważniejsze pytanie brzmi: co mają ze sobą wspólnego wszystkie te piękne rzeczy?. Wiedzieć to znaczy poznać Piękno.
Jakie są 3 podstawowe zasady Plotyna?
Trzy podstawowe zasady metafizyki Plotyna są przez niego nazywane „Jednym” (lub równoważnie „Dobrym”), Intelektem i Duszą (patrz V 1; V 9.). Zasady te są zarówno ostatecznymi rzeczywistościami ontologicznymi, jak i zasadami wyjaśniającymi.
Jakie są trzy hipostazy Plotyna?
Plotyn wylicza trzy hipostazy lub podstawowe zasady rzeczywistości: Jedna (Pierwsza Hipostaza), Zasada Intelektualna (Druga Hipostaza) i Dusza (Trzecia Hipostaza). Jeden jest najwyższą zasadą rzeczywistości i jest Dobrem.
