Arabinoza to pięciowęglowy cukier, który występuje powszechnie w przyrodzie i może służyć jako jedyne źródło węgla dla wielu bakterii. Produkty białkowe z trzech genów (araB, araA i araD) są potrzebne do degradacji arabinozy u członków rodziny Enterobacteriaceae, takich jak E. coli i S.
Co arabinoza robi z bakteriami?
Tak więc, gdy arabinoza jest obecna, aby włączyć operon arabinozowy, wytwarzany jest GFP i bakterie mogą fluoryzować. Bez arabinozy gen GFP nie ulega ekspresji i nie ma fluorescencji. Tak więc, zmieniając skład składników odżywczych, badacz może kontrolować, kiedy (i czy) w transformowanych bakteriach pojawia się kwitnienie.
Jaka jest rola arabinozy w transformacji bakterii?
Arabinoza działa jako allosteryczny regulator AraC, zmieniając miejsca, z którymi się wiąże i jak tworzy dimer. Pamiętaj, że arabinoza jest cukrem katabolizowanym przez białka operonu AraBAD. Po dodaniu arabinozy do środowiska, w którym żyją E. coli, wiąże się ona ściśle z AraC.
Dlaczego używana jest arabinoza?
Zastosowanie w biologii
W biologii syntetycznej arabinoza jest często używana jako jednokierunkowy lub odwracalny przełącznik ekspresji białek pod Pzłepromotor w E. coli. To włączenie może zostać zanegowane przez obecność glukozy lub odwrócone przez dodanie glukozy do pożywki hodowlanej, co jest formą represji katabolicznej.
Jakczy arabinoza wpływa na regulację i ekspresję genów w bakteriach?
Kiedy arabinoza jest obecna, araC rozluźnia konfigurację DNA, dzięki czemu może nastąpić transkrypcja, ale gdy ten węglowodan jest nieobecny, to samo białko ogranicza DNA, aby zmniejszyć jego zdolność do wiązania z polimerazą RNA.
