W anatomii człowieka i różnych innych czworonogów błona bębenkowa, zwana także błoną bębenkową lub myringą , jest cienką, stożkową błoną, która oddziela zewnętrzne ucho zewnętrzne ucho Ucho zewnętrzne, ucho zewnętrzne lub auris externa to zewnętrzna część ucha, która składa się z małżowiny usznej (również małżowiny usznej) i kanału słuchowego. Gromadzi energię dźwięku i skupia ją na błonie bębenkowej. https://en.wikipedia.org › wiki › Ucho_zewnętrzne
Ucho zewnętrzne - Wikipedia
od ucha środkowego.
Jak inaczej nazywa się bębenek?
membrana w przewodzie słuchowym między uchem zewnętrznym a uchem środkowym; błona bębenkowa.
Jakie jest słowo kluczowe dla błony bębenkowej?
Błona bębenkowa to jama ucha lub błona bębenkowa niektórych zwierząt. … W starożytnej Grecji i Rzymie tympanon był małym, ręcznym bębenkiem, podobnym do tamburynu. Grecka wersja tego słowa to tympanon, od root typtein, „bić lub uderzyć”.
Dlaczego mamy dwoje uszu?
Kierunek dźwięku
Czasami określany jako „lokalizacja dźwięku”, posiadanie dwojga uszu pozwala na zlokalizowanie źródła dźwięków w otoczeniu, np. znalezienie skąd dobiega syrena, gdy jedziesz samochodem. Jest to również znane jako „słuchanie kierunkowe”.
Jaka jest funkcja błony bębenkowej?
To zbiera fale dźwiękowe i kieruje je do kanał słuchowy (zewnętrzny przewód słuchowy), w którym dźwięk jest wzmacniany. Fale dźwiękowe wędrują następnie w kierunku elastycznej, owalnej błony znajdującej się na końcu przewodu słuchowego zwanej błoną bębenkową lub błoną bębenkową. Fale dźwiękowe powodują wibracje błony bębenkowej.
