Nabyta błonka ślinowa działa jak naturalna bariera zapobiegająca bezpośredniemu kontaktowi powierzchni zęba z kwasami i chroniąca go przed erozyjną demineralizacją. Przyczynia się do kontroli erozji zębów poprzez modulację stężenia wapnia i fosforanów na powierzchni zębów.
Jaka jest nabyta błonka szkliwa?
Nabyta błonka szkliwa (AEP) to powłoka białkowa o unikalnym składzie i właściwościach, która powstaje w wyniku selektywnej adsorpcji różnych białek pochodzących z jamy ustnej na zębie powierzchnie emaliowane.
Jak nabyta błonka wchodzi w interakcję z bakteriami płytki nazębnej?
Nabyta błonka umożliwia adhezję naturalnie występujących bakterii w jamie ustnej, które wytwarzają egzopolisacharydy, aby zwiększyć dalszą akumulację bakterii. Płytka nazębna staje się bardziej złożona, gdy bakterie namnażają się, a inne gatunki bakterii zastępują początkowych kolonizatorów.
Jakie są składniki błonki?
Nabyta błonka szkliwa (AEP) jest cienką bezkomórkową warstwą, która tworzy się na powierzchni zębów pod wpływem ekspozycji na środowisko jamy ustnej. Składa się głównie z białek śliny, ale obejmuje również białka, węglowodany i lipidy niepochodzące ze śliny.
Które organizmy przyczepiają się do nabytej błonki, tworząc grubą warstwę płytki nazębnej?
Nabyta błonka umożliwia adhezję naturalnie występujących bakterii jamy ustnej żewytwarzają egzopolisacharydy, aby zwiększyć dalszą akumulację bakterii. Płytka nazębna staje się bardziej złożona, gdy bakterie namnażają się, a inne gatunki bakterii zastępują początkowych kolonizatorów.
