czasownik (używany bez dopełnienia), zastępowany, zastępowany. modlić się pokornie; składaj pokorne i poważne błagania lub petycje.
Czy błaganie jest czasownikiem czy rzeczownikiem?
Chociaż jest rzeczownikiem, błaganie pochodzi od łacińskiego czasownika supplicare, który oznacza „pokornie błagać”. Podczas gdy błaganie jest często traktowane jako modlitwa religijna (w Biblii jest używane 60 razy), można je logicznie zastosować w każdej sytuacji, w której musisz prosić kogoś u władzy o pomoc lub przysługę.
Jak używać słowa błaganie?
Prośba w zdaniu ?
- Zaniepokojony ojciec udał się do kaplicy szpitalnej, aby błagać o swoje chore dziecko.
- W ostatnich słowach stara kobieta błagała Boga, aby czuwał nad jej rodziną.
- Bill błagał o cud, gdy bandyta trzymał broń przy swojej głowie.
Czy suplikacja jest czasownikiem przechodnim?
(przechodnie) Ukorzyć się przed (kolejnym) przy składaniu prośby; błagać lub błagać. … (przechodnie) Przemawiać na modlitwie; błagać jako suplikant. błagać Bóstwo. (nieprzechodnie, Uniwersytet Oksfordzki) Aby poprosić o przyznanie stopnia naukowego podczas ceremonii.
Jaka jest różnica między modlitwą a błaganiem?
Suplikacja jest formą modlitwy, w której ktoś składa pokorną petycję lub błaga Boga. Modlitwę można jednak określić jako szczere dziękczynienielub prośby skierowane do Boga. […] W tego rodzaju modlitwie prosi się Boga lub czegoś pragnie. W modlitwie może nie być próśb, a jedynie chwałę obsypaną Bogu.