Na początku Ruchu Pociągów Sierot, pociągi, które przewoziły dzieci przez cały kraj, były niewiele lepsze niż wagony dla bydła i miały tylko prowizoryczne łazienki. Warunki wagonów poprawiły się w późniejszych latach, gdy dostępnych było więcej pieniędzy; a w ostatnich latach dzieci jeździły w wagonach sypialnych.
Jaki był cel pociągów osieroconych?
Byli częścią tego, co jest obecnie znane jako ruch pociągów sierocych, zakrojoną na szeroką skalę próbę ochrony bezdomnych, biednych i osieroconych dzieci w czasach przed opieką społeczną lub opieką zastępczą.
Czy pociągi sieroce były dobre czy złe?
Pociąg osierocony, obejmujący lata 1854-1929, jest zarówno Triumfem, jak i Tragedią. Ruch ten przeniósł porzucone i niechciane dzieci, próbując zapewnić im lepszą i szczęśliwszą przyszłość. Przeniósł około 300 000 zagubionych dzieci z głównych miast na środkowy zachód.
Jak pociągi osierocone wpłynęły na nasz obecny system opieki nad dziećmi?
Mimo że miał swoje pułapki, sieroce pociągi i inne inicjatywy pomocy dzieciom doprowadziły do wielu reform opieki nad dziećmi, w tym prawa pracy dzieci, adopcji i ustanowienia opieki zastępczej.
Czy dzieci umieszczone z rodzinami z Pociągu Sierocego doświadczyły lepszego życia?
Czy życie było lepsze dzięki jeżdżeniu sierocymi pociągami? W większości tak. Z powrotem w Nowym Jorku, tedzieci mieszkały albo w sierocińcach, niewiele lepszych od szkół wojskowych, albo na ulicy, próbując się utrzymać. Nie było żadnej pomocy, która mogłaby im pomóc.