Rdzeń słowa „przebaczyć” to łacińskie słowo „perdonare”, co oznacza „oddawać całkowicie, bez zastrzeżeń”. (To „perdonare” jest również źródłem naszego angielskiego „ułaskawienia”).
Skąd wziął się pomysł przebaczenia?
Od starożytnych Greków do dnia dzisiejszego, przebaczenie było zwykle uważane za osobistą odpowiedź na doznanie krzywdy lub krzywdy, lub jako stan, którego oczekuje się lub ma nadzieję, że zostanie mu udzielony na jednego za skrzywdzenie kogoś innego.
Czy przebaczenie jest koncepcją religijną?
Większość światowych religii zawiera nauki o przebaczaniu, które dostarczają wskazówek dotyczących praktykowania przebaczania. Pojęcie przebaczenia może się różnić, ale nadal wymaga miłości i czystego serca. … Jednak nawet bez przeprosin, przebaczenie jest uważane za pobożny czyn (Pwt 6:9).
Czy Biblia wspomina o przebaczeniu?
Kolosan 3:12-13. Przyobleczcie się więc, jako wybrani Boży, święci i umiłowani, współczujące serca, życzliwość, pokorę, łagodność i cierpliwość, znosząc się nawzajem, a jeśli ktoś skarży się na drugiego, przebaczając sobie nawzajem; tak jak Pan ci przebaczył, więc i ty musisz przebaczyć.
Dlaczego przebaczenie jest darem od Boga?
Przebaczenie pozwala nam przezwyciężyć własne grzechy, wady i słabości oraz zignorować grzechy innych. Przebaczenie jest naprawdę błogosławionym darem od Boga. Chrześcijaństwo wychwala wartość i cnotę przebaczenia, toujawnia cechę charakteru przebaczania jako podstawową cechę charakteru Jezusa i samej osoby Boga.
