Żele agarozowe są używane z DNA, ze względu na większy rozmiar biocząsteczek (fragmenty DNA mają często tysiące kDa). W przypadku żeli białkowych, poliakrylamid zapewnia dobrą rozdzielczość, ponieważ znacznie mniejszy rozmiar (typowo 50 kDa) jest bardziej odpowiedni dla węższych szczelin międzycząsteczkowych w żelu.
Jaka jest różnica między elektroforezą w żelu agarozowym a elektroforezą w żelu poliakrylamidowym?
Główna różnica między agarozą a poliakrylamidem polega na tym, że agaroza jest używana w elektroforezie w żelu agarozowym (AGE) głównie do separacji DNA, podczas gdy poliakrylamid jest używany w żelu poliakrylamidowym elektroforeza (PAGE) głównie do separacji białek.
Dlaczego żele poliakrylamidowe są lepsze niż żel agarozowy?
Żele poliakrylamidowe mają następujące trzy główne zalety w porównaniu z żelami agarozowymi: (1) Ich zdolność rozdzielcza jest tak duża, że mogą oddzielać cząsteczki DNA, których długość różni się zaledwie o 0,1% (tj. 1 pz na 1000 pz). (2) Mogą pomieścić znacznie większe ilości DNA niż żele agarozowe.
Dlaczego przy charakterystyce białek stosuje się poliakrylamid zamiast agarozy?
Poliakrylamid i agaroza to dwie matryce podporowe powszechnie stosowane w elektroforezie. … Agaroza ma duże pory i jest odpowiednia do oddzielania kwasów nukleinowych i dużych kompleksów białkowych. Poliakrylamid ma mniejszy rozmiar porów i jest idealny dooddzielanie większości białek i mniejszych kwasów nukleinowych.
Dlaczego stosuje się żel poliakrylamidowy?
Elektroforeza w żelu poliakrylamidowym (PAGE) jest rutynowo używana do analizy białek i może być również używana do oddzielania fragmentów kwasu nukleinowego mniejszych niż 100 pz. Kwasy nukleinowe są zwykle analizowane przy użyciu ciągłego systemu buforowego, w którym występuje stały skład buforu, pH i wielkość porów w całym żelu.