Księżycowy anortozyt został po raz pierwszy odkryty z fragmentów skał w regolicie powierzchniowym pobranym podczas misji Apollo 11 (Wood i in., 1970), a skały anortozytowe odkryto po raz pierwszy podczas misji Apollo Misja 15 (James, 1972).
Czy na Ziemi można znaleźć anortozyt?
„Anortozyt nie jest rzadkością na Ziemi”, powiedział Rickman. Rzadko jednak można znaleźć prawie czysty, wysokowapniowy typ anortozytu – anortytu – który bardzo przypomina skład chemiczny anortozytu z Księżyca. Skały znalezione w kompleksie Stillwater są bardzo blisko.
Jak powstał anortozyt?
Zamiast tego baz altowa magma tworzy dużą komorę magmową u podstawy skorupy i frakcjonuje duże ilości minerałów maficznych, które opadają na dno komory. współkrystalizujące kryształy plagioklazu unoszą się i ostatecznie są osadzane w skorupie jako plutony anortozytu.
Do czego służy anortozyt?
Anortozyt jest prawie monomineralną skałą skaleniową o wielu różnych zastosowaniach przemysłowych (tabela 1). Masywy anortozytowe są znane z goszczenia ważnych złóż rud- takich jak ilmenit iw wielu przypadkach są doskonałym źródłem wysokiej jakości kruszywa skalnego, a także kamienia wymiarowego.
Jaka część księżyca jest anortozytem?
W anortozytach księżycowych zawartość Ca jest zbliżona do 100%. Aby uzyskać labradoscencję, procent wapniamusi mieścić się w przedziale 48-58%. Efekt labradorescencji jest wynikiem rozpadu kryształów plagioklazów na wiele naprzemiennych blaszek o różnym składzie (bogate w wapń i sód).
