Z Wikipedii, darmowej encyklopedii. Datowanie radiometryczne, radioaktywne lub radioizotopowe to technika stosowana do datowania materiałów, takich jak skały lub węgiel, w której śladowe zanieczyszczenia radioaktywne zostały selektywnie wprowadzone podczas ich tworzenia.
Co to jest zegar radiometryczny?
Aby ustalić wiek skały lub skamieniałości, naukowcy używają jakiegoś zegara do określenia daty powstania. Geolodzy powszechnie stosują metody datowania radiometrycznego, oparte na naturalnym rozpadzie radioaktywnym niektórych pierwiastków, takich jak potas i węgiel, jako niezawodne zegary do datowania starożytnych wydarzeń.
Do czego służy datowanie radiometryczne?
Aby określić wiek w latach materiałów ziemskich oraz czas wydarzeń geologicznych, takich jak ekshumacja i subdukcja, geolodzy wykorzystują proces rozpadu radiometrycznego. Geolodzy wykorzystują te daty do dalszego określenia granic okresów geologicznych przedstawionych w geologicznej skali czasu.
Jak przeprowadza się datowanie radiometryczne?
Datowanie radiometryczne
Jest oparte na porównaniu zaobserwowanej obfitości naturalnie występującego izotopu promieniotwórczego i jego produktów rozpadu, przy użyciu znanych szybkości rozpadu. … Najbardziej znane techniki datowania radiometrycznego obejmują datowanie radiowęglowe, datowanie potasowo-argonowe i datowanie uranowo-ołowiowe.
Jak obliczyć wiek radiometryczny?
D=D0 + D Zatem D=D0 + N (e λ t –1) lub, dla małych λ t, D=D0 + N λ t, Jest to podstawowe równanie rozpadu promieniotwórczego używane do określania wieku skał, minerałów i samych izotopów. Można zmierzyć D i N, a λ zostało wyznaczone eksperymentalnie dla prawie wszystkich znanych niestabilnych nuklidów.
