Town Criers i bellmani zostali w dużej mierze wycofani na początku 20 Century – częściowo z powodu rozwoju lokalnych gazet i wskaźniki alfabetyzacji, ale stanowisko to zostało ożywione przez rady w całej Wielkiej Brytanii od lat 70-tych.
Czy nadal mamy wołających z miasta?
Dzisiejsze mieszkańcy są ubrani tak, by robić wrażenie w czerwono-złotym płaszczu, bryczesach, butach i tricornowym kapeluszu, tradycja sięgająca XVIII wieku. Można je znaleźć na lokalnych festynach, imprezach i zawodach miejskich. Chester to jedyne miejsce w Wielkiej Brytanii, gdzie regularnie można usłyszeć miejskiego wołającego.
Dlaczego nie ma już wołających w mieście?
Mistrzostwa zostały odwołane w zeszłym roku z powodu pandemii i po raz ostatni odbyły się publicznie w Darlington w 2019 roku. Williams powiedziała, że sędziowie zwykle patrzyli na trzy różne części krzyku, trwała głośność i przejrzystość, dykcja i fleksja oraz treść.
Co zwykli mówić płaczcy z miasta?
Wysyłanie Zawiadomienia:
Wołacze z Miasta rozpoczęli swój Krzyk, krzycząc na ulicy i dzwoniąc głośnym dzwonkiem, aby zwrócić na siebie uwagę. Zaczęli od wyrażenia „Oyez, Oyez, Oyez”, które z grubsza przetłumaczone z francuskiego oznacza „słuchaj” lub „słuchaj”.
Jaka była rola wołacza miejskiego?
Historia Płaczących Miasta
Zadaniem wołacza lub gońca było informowanie mieszkańców miasta o najnowszych wiadomościach, odezwach, regulaminach i innych ważnychinformacje, ponieważ w tym czasie większość ludzi była analfabetami i nie potrafiła czytać.
