Księżyc jest personifikowany jako tak zazdrosny o piękno Juliet, że jest "chory i blady z żalu", że Julia jest "o wiele piękniejsza" niż księżyc. … Mówiąc słońcu (Juliet), aby „wstało”, Romeo ma na myśli, że życzy sobie, aby Julia wyszła na balkon, aby rozświetlić noc.
Co robi ten, kto już jest chory i blady z żalu?
Wstań piękne słońce i zabij zazdrosny księżyc, Który już jest chory i blady z żalu, Że ty, jej pokojówka, jesteś o wiele piękniejsza niż ona. …Ma na myśli to, że Julia jest piękna jak słońce, a księżyc to Rosaline, a Julia jest piękniejsza od niej i sprawia, że żal Romea po Rosaline znika.
Kto już jest chory i blady z żalu, że ty jej służąca jest o wiele piękniejsza niż ona?
To wschód, a Juliet to słońce. Powstań, piękne słońce, i zabij zazdrosny księżyc, 5 który już jest chory i blady z żalu, Że ty, jej służąca, jesteś o wiele piękniejsza niż ona. Nie bądź jej służącą, ponieważ jest zazdrosna. Jej westalka jest chora i zielona, a noszą ją tylko głupcy.
Jakim typem języka symbolicznego jest jasne słońce i zabijanie zazdrosnego księżyca, który już jest chory i blady z żalu?
Personyfikacja: Kiedy Szekspir pisze: „Wstań, piękne słońce i zabij zazdrosny księżyc”, używa personifikacji.
Do czego odnosił się Romeo wwyrażenie zazdrosny księżyc?
Podczas gdy Romeo kontynuuje, wyjaśnia, że księżyc jest zazdrosny, „chory i blady z żalu”, ponieważ Julia, słońce, jest „o wiele piękniejsza niż ona księżyc). Romeo kończy tę część swoich myśli, obserwując światło z okna Julii, zachęcając Julię do zerwania symbolicznego związku z księżycem: „Nie bądź nią…
