czasownik (używany z dopełnieniem), przepowiedziane, przepowiedziane. przepowiadać lub przewidywać; być omenem; wskazać wcześniej; zwiastun: chmury, które przepowiadają burzę. mieć silne wewnętrzne odczucie lub pojęcie (przyszłe nieszczęście, zło, katastrofa itp.); mieć przeczucie.
Jak używać przeczucia w zdaniu?
dokonać prognozy; powiedz wcześniej
- Miała przeczucie niebezpieczeństwa.
- Ciemne chmury zwiastują burzę.
- Czułem ponure przeczucie, że coś pójdzie nie tak.
- W stolicy panuje złe przeczucie, jakby w każdej chwili mogła wybuchnąć walka.
- Niebo było matowe, z przeczuciem deszczu.
Co to znaczy przepowiadać?
czasownik przechodni. 1: by mieć wewnętrzne przekonanie o (coś, jak nadchodząca choroba lub nieszczęście) … spojrzała z niecierpliwością w jego twarz, nie przepowiadając zła, ale nieuchronnie świadoma, że stan rodzina się zmieniła…- Nathaniel Hawthorne. 2: przepowiadaj, zwiastuj Takie ciemne chmury zwiastują burzę.
Jak używać przeczucia w zdaniu?
Przykład zdania przerażającego
- Wędrowała po domu z przeczuciem, że to ostatni raz, kiedy to widzi. …
- Nie wiedział dlaczego, ale miał przeczucie, że nie spełni swoich zamiarów. …
- Znowu poczuł złe przeczucia, niewidzialne niebezpieczeństwo dla Katie.
Może przeczuciebyć użytym jako czasownik?
czasownik (używany z dopełnieniem), wprzód·wtedy, wprzód·ww·w. przepowiadać lub przewidywać; być omenem; wskazać wcześniej; zwiastun: chmury, które przepowiadają burzę. czasownik (używany bez dopełnienia), przepowiedziane, przepowiedziane. …