Każda wiolonczela o odpowiednich proporcjach ma wilczą nutę.” Proces wzmacniania dźwięku struny przez korpus instrumentu jest niedoskonały i może zakłócać idealną produkcję dźwięku.
Czy tony wilka są złe?
Kiedy skrzypce mają wilczy ton, jest to zasadniczo uważane za wadę konstrukcyjną, ale tak nie jest. To prawda, że instrumenty najwyższej jakości nie powinny mieć wilka, ale jeśli poszczególne nuty są słabe w ich odpowiedzi, niekoniecznie oznacza to wadę instrumentu.
Jaki ton ma wiolonczela?
Miły, ciepło, dźwięczny, pełny, czysty, błyskotliwy, wibrujący, śpiewający, jasny, lśniący, dostojny, liryczny, cantabile, gruby, ciężki, potężny, jedwabisty, żywy, przenikliwy, elokwentny, transcendentalny, nadprzyrodzony, zmysłowy, spokojny, okrągły, czysty, stłumiony, ciemny, otwarty, podtrzymujący, uroczysty, powiewający, delikatny, słodki, zawoalowany.
Co powoduje dźwięki wilka?
Wilcze dźwięki pojawiają się, gdy częstotliwość rezonansowa wibrującej struny i częstotliwość rezonansowa wibrującego korpusu instrumentu wchodzą ze sobą w interakcje w taki sposób, że powstają nowe, niepożądany ton dudniący, który pojawia się jednocześnie z odtwarzaną nutą.
Jak brzmi dźwięk wilka?
Wilczym tonom często towarzyszy oscylujące dudnienia (ze względu na nierówne częstotliwości między naturalną nutą a sztucznym wydźwiękiem), które można przyrównać do wycia wilka.