Arystoteles jest powszechnie uważany za wynalazcę teleologii, chociaż dokładny termin pochodzi z XVIII wieku. Ale jeśli teleologia oznacza wykorzystanie celów lub celów w naukach przyrodniczych, to Arystoteles był raczej krytycznym innowatorem wyjaśniania teleologicznego.
Skąd wzięła się teleologiczna?
Termin teleologiczny pochodzi od greckich słów telos i logos. Telos oznacza cel, cel lub przeznaczenie rzeczy, podczas gdy logos oznacza badanie samej natury rzeczy. Przyrostek ology lub study of również pochodzi od rzeczownika logos.
Kto opowiadał się za teleologicznym podejściem do etyki?
Teoria teleologiczna, znana również jako teoria „konsekwencjalistyczna”, była popierana przez filozofa Johna Stuarta Milla. Jedną z zasad teleologii jest zasada użyteczności, która mówi, że czyn musi skutkować największą ilością dobra dla jak największej liczby osób zaangażowanych w sytuację.
Czy Arystoteles jest teleologiczny czy deontologiczny?
W filozofii moralnej zwykle przyjmuje się, że podejście teleologiczne, którego przykładem jest etyka cnoty Arystotelesa, oraz podejście deontologiczne, zapowiadane przez etykę obowiązku Kanta, są nie do pogodzenia; albo dobre, albo słuszne, aby określić te dwie główne tradycje za pomocą ich emblematycznych predykatów.
Jakie teorie etyczne są teleologiczne?
Wszystkie teleologiczne teorie etyczne zlokalizujmoralna dobroć w konsekwencjach naszych działań. Zgodnie z teleologiczną (lub konsekwencjalistyczną) teorią moralną wszystkie racjonalne działania ludzkie są teleologiczne w tym sensie, że rozumujemy o sposobach osiągania określonych celów. Zachowanie moralne jest zatem ukierunkowane na cel.
