Białka aktywujące wiążą miejsca regulacyjne na DNA w pobliżu regionów promotora, które działają jak włączniki/wyłączniki. To wiązanie ułatwia aktywność polimerazy RNA i transkrypcję pobliskich genów.
Gdzie łączą się aktywatory i represory?
Segmenty DNA w pobliżu promotora służą jako miejsca wiązania białek – większość z tych miejsc to operatory – dla białek regulatorowych zwanych aktywatorami i represorami. W przypadku niektórych genów wiązanie białka aktywującego z jego docelowym miejscem DNA jest niezbędnym warunkiem wstępnym do rozpoczęcia transkrypcji.
Gdzie łączy się aktywator?
Większość aktywatorów wiąże główne rowki podwójnej helisy, ponieważ te obszary są zazwyczaj szersze, ale są też takie, które wiążą się z mniejszymi rowkami. Miejsca wiązania aktywatora mogą znajdować się bardzo blisko promotora lub z dala od wielu par zasad.
Z czym wiąże się białko aktywujące?
Części białka aktywującego: domena wiążąca DNA (która przyłącza się do miejsca rozpoznawania w DNA) i domena aktywacyjna, która jest "zakończeniem biznesowym" aktywator, który faktycznie promuje transkrypcję, np. ułatwiając tworzenie kompleksu inicjacji transkrypcji.
Gdzie aktywator związałby się z tym operonem?
Aktywator wiąże w obrębie regionu regulatorowego operonu, pomagając polimerazie RNA związać się z promotorem, tym samymwzmocnienie transkrypcji tego operonu. Induktor wpływa na transkrypcję poprzez interakcję z represorem lub aktywatorem. Operon trp jest klasycznym przykładem operonu represyjnego.