Wprowadzenie: Denaturacja białek obejmuje rozerwanie i możliwe zniszczenie zarówno struktur drugorzędowych, jak i trzeciorzędowych. Ponieważ reakcje denaturacji są niewystarczająco silne, aby zerwać wiązania peptydowe, struktura podstawowa (sekwencja aminokwasów) pozostaje taka sama po procesie denaturacji.
Na co nie wpłynie denaturacja białka?
Zdenaturowane białka tracą swoją strukturę 3D i dlatego nie mogą funkcjonować. Fałdowanie białka jest kluczem do tego, czy białko globularne czy błonowe może wykonywać swoją pracę prawidłowo; aby działał, musi być złożony w odpowiedni kształt.
Jakie czynniki wpływają na denaturację białek?
Zmiany pH, podwyższona temperatura, ekspozycja na światło UV/promieniowanie (dysocjacja wiązań H), protonowanie reszt aminokwasowych, Wysokie stężenia soli są głównymi czynnikami powodującymi białko do denaturacji.
Co się dzieje, gdy białko ulega denaturacji?
Denaturacja obejmuje rozerwanie wielu słabych wiązań lub wiązań (np. wiązań wodorowych) w cząsteczce białka, które są odpowiedzialne za wysoce uporządkowaną strukturę białka w stanie naturalnym (rodzimym). Zdenaturowane białka mają luźniejszą, bardziej losową strukturę; większość jest nierozpuszczalna.
Jakie są 4 przyczyny denaturacji białek?
Różne przyczyny powodują denaturację białka. Niektóre z nich sąpodwyższona temperatura, która rozrywa strukturę cząsteczek białka, zmiany poziomu pH, dodawanie soli metali ciężkich, kwasów, zasad, protonowanie reszt aminokwasowych oraz ekspozycja na światło UV i promieniowanie.