Glikozylacja jest krytyczną funkcją szlaku biosyntezy-wydzielniczego w retikulum endoplazmatycznym (ER) i aparacie Golgiego. Około połowa wszystkich białek typowo wyrażanych w komórce przechodzi tę modyfikację, która pociąga za sobą kowalencyjne dodanie ugrupowań cukrowych do określonych aminokwasów.
Gdzie zachodzi glikozylacja białek?
Glikozylacja to przyłączanie cząsteczek cukru do białek poprzez wiązanie glikozydowe. Odbywa się w ER (retikulum endoplazmatycznym) i złożonym ciele komórki aparatu Golgiego. Stąd glikozylacja supercząsteczek zachodzi w retikulum endoplazmatycznym.
Co powoduje glikozylację białek?
Glikozylacja białek jest najczęstszą formą modyfikacji potranslacyjnej (PTM) na białkach wydzielanych i związanych z błoną zewnątrzkomórkową (Spiro, 2002). Obejmuje kowalencyjne przyłączanie wielu różnych typów glikanów (zwanych również węglowodanami, sacharydami lub cukrami) do białka.
Czy glikozylacja zachodzi przed czy po zwinięciu białka?
Technicznie, N-glikozylacja rozpoczyna się zanim białko zostanie przetłumaczone, jako oligosacharyd pirofosforanu dolicholu (tj. „drzewo” cukrowe – nawiasem mówiąc, nie jest to oficjalne określenie) jest syntetyzowany w ER (rysunek 11.4.
Jak zachodzi glikozylacja?
Glikozylacja to proces, w którym węglowodany sąkowalencyjnie przyłączona do docelowej makrocząsteczki, zazwyczaj białek i lipidów. Ta modyfikacja spełnia różne funkcje. … W innych przypadkach białka nie są stabilne, chyba że zawierają oligosacharydy połączone przy azocie amidowym niektórych reszt asparaginy.
