Wodór to pierwiastek chemiczny o symbolu H i liczbie atomowej 1. Wodór jest najlżejszym pierwiastkiem. W standardowych warunkach wodór jest gazem dwuatomowych cząsteczek o wzorze H₂. Jest bezbarwny, bezwonny, nietoksyczny i łatwopalny.
Gdzie odkryto wodór?
Odkrycie wodoru
Robert Boyle wyprodukował wodór w 1671 podczas eksperymentów z żelazem i kwasami, ale dopiero w 1766 Henry Cavendish go rozpoznał jako odrębny element, według Jefferson Lab. Pierwiastek został nazwany wodorem przez francuskiego chemika Antoine'a Lavoisiera.
Gdzie i jak odkryto wodór?
Jak to zostało odkryte? Angielski naukowiec Henry Cavendish odkrył wodór jako pierwiastek w 1766. Cavendish przeprowadził eksperyment z użyciem cynku i kwasu solnego. Odkrył wodór, a także odkrył, że podczas spalania wytwarzał wodę.
Kiedy dokładnie odkryto wodór?
Wodór został odkryty przez angielskiego fizyka Henry'ego Cavendisha w 1766. Naukowcy produkowali wodór od lat, zanim uznano go za pierwiastek. Pisemne zapisy wskazują, że Robert Boyle wyprodukował gazowy wodór już w 1671 roku podczas eksperymentów z żelazem i kwasami.
Kto odkrył wodór po raz pierwszy?
Odkrywanie i używanie. W 1671 r. Robert Boyle odkrył i opisał reakcję między opiłkami żelaza a rozcieńczeniemkwasy, co powoduje wytwarzanie gazowego wodoru. W 1766 Henry Cavendish jako pierwszy rozpoznał gazowy wodór jako odrębną substancję, nazywając gaz z reakcji metal-kwas "palne powietrze".
