Skorupa oceaniczna jest stale formowana na grzbietach śródoceanicznych, gdzie płyty tektoniczne rozrywają się od siebie. Gdy magma wypływająca z tych szczelin na powierzchni Ziemi ochładza się, staje się młodą skorupą oceaniczną. Wiek i gęstość skorupy oceanicznej wzrasta wraz z odległością od grzbietów śródoceanicznych.
Kiedy powstała skorupa oceaniczna?
Najlepsze dopasowanie między obserwacjami Granota a szacunkami modelu sugeruje, że skorupa oceaniczna uformowała się około 340 milionów lat temu.
Gdzie można znaleźć skorupę oceaniczną?
Skorupa oceaniczna, najbardziej zewnętrzna warstwa litosfery Ziemi, która znajduje się pod oceanami i tworzy się w centrach rozprzestrzeniania się na grzbietach oceanicznych, które występują na rozbieżnych granicach płyt. Skorupa oceaniczna ma grubość około 6 km.
Jaką granicę tworzy skorupa oceaniczna?
Rozbieżna granica pojawia się, gdy dwie płyty tektoniczne oddalają się od siebie. Wzdłuż tych granic często występują trzęsienia ziemi, a magma (roztopiona skała) unosi się z płaszcza Ziemi na powierzchnię, krzepnąc, tworząc nową skorupę oceaniczną. Grzbiet Śródatlantycki jest przykładem rozbieżnych granic płyt.
Co tworzy nową skorupę oceaniczną?
Synteza danych z badań w różnych basenach oceanicznych ujawnia, że cechy skorupy oceanicznej są kształtowane przez wiek i tempo rozprzestrzeniania się. Nowa skorupa oceaniczna jest stale formowana jako wypływy magmy na grzbietach śródoceanicznych.
