Podatek Lindahla to forma opodatkowania wymyślona przez Erika Lindahla, w której osoby fizyczne płacą za dobra publiczne zgodnie ze swoimi marginalnymi korzyściami. Innymi słowy, płacą zgodnie z ilością satysfakcji lub użyteczności, jaką czerpią z konsumpcji dodatkowej jednostki dobra publicznego.
Jak działa wycena Lindahl?
Każdy konsument żąda takiej samej ilości dobra publicznego, a tym samym zgadza się na ilość, którą powinien wyprodukować. Konsumenci płacą cenę (znaną jako podatek Lindahla) zgodnie z marginalną korzyścią, jaką otrzymują. Całkowity dochód z podatku pokrywa pełny koszt dostarczania dobra publicznego.
Jakie są cechy równowagi Lindahla dla kooperacyjnego dostarczania czystego dobra publicznego?
1. Na jednostkę wartości dobra publicznego należy dostosować tak, aby identyczne ilości były wymagane przez wszystkie osoby. 2. Wszystkie osoby muszą zgodzić się z ustaleniami dotyczącymi podziału kosztów i ilością towaru.
Jaka jest podstawowa idea Czystej Teorii Wydatków Publicznych Przedyskutuj pokrótce również jakie jest teoretyczne uzasadnienie cen Lindahla?
Lindahl Pricing autorstwa Erix LIndahl to koncepcja opodatkowania świadczeń, w której wyeksponowana jest gotowość jednostek do płacenia za każde dobro publiczne w oparciu o ich marginalne korzyści, przyczyniając się w ten sposób do bogactwa społecznego. Ta teoria jest optymalna dla użyteczności i wartościkażdy towar.
Jakie są dwa podstawowe założenia modelu Tiebout?
Model Tiebout opiera się na zestawie podstawowych założeń. Główne założenia to że konsumenci mogą swobodnie wybierać swoje społeczności, mogą swobodnie (bez żadnych kosztów) przemieszczać się po miastach, mieć doskonałe informacje i zapewniać równe finansowanie dóbr publicznych.
