Nazywane jeleniem szczekającym z powodu krzyku, mundżaki są samotnikami i prowadzą nocny tryb życia, i zwykle żyją na obszarach gęstej roślinności. Pochodzą z Indii, Azji Południowo-Wschodniej i południowych Chin, a niektóre z nich zadomowiły się w niektórych częściach Anglii i Francji.
Skąd pochodzą mundżaki?
Muntjacs (/mʌntdʒæk/ MUNT-jak), znane również jako jeleń szczekający lub jeleń z żebrami, to małe jelenie z rodzaju Muntiacus pochodzące z południowej i południowo-wschodniej Azji. Uważa się, że mundżaki zaczęły pojawiać się 15–35 milionów lat temu, a szczątki znaleziono w osadach mioceńskich we Francji, Niemczech i Polsce.
Czy mundżaki mieszkają w Anglii?
Mały chiński jeleń muntjac został wprowadzony do parku Woburn w Bedfordshire na początku XX wieku i szybko rozprzestrzenił się na okolicę. Obecnie jest pospolitym zwierzęciem w południowo-wschodniej Anglii i można go znaleźć w lasach, parkach, a nawet ogrodach.
Na jakich dwóch kontynentach żyją dzikie mundżaki?
Większość mundżaków mieszka w Południowej Azji krajach, takich jak Indie, Birma, Chiny, Sri Lanka i Wyspy Indonezyjskie. Ale ludzie przywieźli jeden typ, Reeves muntjac, do Anglii w 1800 roku.
Czy mundżaki żyją w grupach?
Muntjac generalnie lubi być sam, tylko czasami łączy się w pary, np. kozła i łania lub łania i dzieciak. Muntjac mogą rozmnażać się w wieku siedmiu miesięcy. Uwielbiają jeść pędy i krzewy, ale ich szczególneulubionym jest malina!