W latach 1948–1950 Raimond Castaing, nadzorowany przez André Guiniera, zbudował pierwszą elektronową „microsonde électronique” (mikrosondę elektronową) w ONERA.
Do czego służy mikrosonda elektronowa?
Mikroanalizator z sondą elektronową jest instrumentem wykorzystującym mikrowiązki, używanym głównie do nieniszczącej analizy chemicznej in situ drobnych próbek stałych. EPMA jest również nieformalnie nazywana mikrosondą elektronową lub po prostu sondą. Jest zasadniczo taki sam jak SEM, z dodatkową możliwością analizy chemicznej.
Co to jest analiza mikrosond elektronowych?
Analiza mikrosond elektronowych (EMPA) dostarcza informacji na temat składu chemicznego minerałów i ich związków w ceramice archeologicznej dzięki wykorzystaniu wąskiej wiązki elektronów do stymulacji emisji promieni rentgenowskich.
Jakim rodzajem mikroskopu jest mikrosonda?
Mikrosondy elektronowe są wyposażone w mikroskopy optyczne współosiowo z wiązką elektronów ułożonych w taki sposób, że gdy powierzchnia próbki jest zogniskowana za pomocą zintegrowanego mikroskopu optycznego/kamery, jest również w ognisku rentgenowskim, tj. leży na kole Rowlanda.
Kto wynalazł SEM?
Używając elektronów, które mają znacznie krótszą długość fali niż światło, możliwe było rozdzielenie poszczególnych obiektów przy znacznie większym powiększeniu. Cztery lata później Max Knoll odkrył sposób na zamiatanie wiązki elektronów nadpowierzchni próbki, tworząc pierwsze obrazy ze skaningowego mikroskopu elektronowego (SEM).
