Sharecropping rozwinął się wtedy jako system, który teoretycznie przyniósł korzyści obu stronom. Właściciele ziemscy mogli mieć dostęp do dużej siły roboczej niezbędnej do uprawy bawełny, ale nie musieli płacić tym robotnikom pieniędzy, co stanowiło główną korzyść w powojennej Gruzji, która była uboga w pieniądze, ale bogata w ziemię.
Kto odniósł najmniej korzyści z porozumienia w sprawie współdzielenia?
Prawidłowa odpowiedź to: Działacze najmniej skorzystali na uzgodnieniu dotyczącym współdzielenia, wykonali całą pracę, podjęli całe ryzyko i otrzymali bardzo niewiele w zamian „.
Na kogo wpłynęło przycinanie?
Podczas odbudowy, byli niewolnicy – i wielu drobnych białych rolników – zostało uwięzione w nowym systemie wyzysku ekonomicznego, znanym jako dzierżawa. Nie mając kapitału i własnej ziemi, byli niewolnicy zostali zmuszeni do pracy dla wielkich właścicieli ziemskich.
Jakie były korzyści ze współdzielenia?
Niektórzy dzierżawcy odnieśli korzyści z tego systemu pracy. Rolnicy mogli dyktować sobie godziny, co sadzić i gdzie sadzić swoje rośliny. Kobiety mogły odgrywać bardziej aktywną rolę w domu, ponieważ mogły poświęcić czas z dala od pól i uprawy roślin.
Dlaczego udostępnianie było niesprawiedliwe?
Opłaty za ziemię, zaopatrzenie i domy były potrącane z części żniw należących do dzierżawców, co często pozostawiało ich ze znacznym zadłużeniem wobec właścicieli ziemskich w złych latach. …Umowy między właścicielami gruntów a dzierżawcami były zazwyczaj surowe i restrykcyjne.