hylomorfizm (z greckiego hylē, „materia”; morphē, „forma”), w filozofii pogląd metafizyczny, zgodnie z którym każde ciało naturalne składa się z dwóch zasad wewnętrznych, jeden potencjalny, to znaczy materia pierwotna, i jedną rzeczywistą, to znaczy forma substancjalna. Była to centralna doktryna filozofii przyrody Arystotelesa.
Co to jest teoria Hylomorficzna?
teoria wywodząca się od Arystotelesa, że każdy obiekt fizyczny składa się z dwóch zasad, niezmiennej materii pierwszej i formy pozbawionej aktualności przy każdej istotnej zmianie obiektu.
Jaka jest różnica między dualizmem a hilomorfizmem?
Pozycja hylomorficzna to ta, za którą opowiadał się Arystoteles, co oznacza, że dusza jest entelecheią, czyli formą substancjalną ciała uważanego za materię. Pozycją dualistyczną jest że dusza jest oddzielną substancją, która kontroluje ciało, sama również substancją.
Jak Arystoteles zrozumiał pojęcie hylomorfizmu?
Arystoteles stosuje swoją teorię hylomorfizmu do żywych istot. Określa duszę jako tę, która ożywia istotę żywą. … A zatem dusza jest formą – to jest konkretną zasadą lub przyczyną – żywej istoty. Co więcej, Arystoteles mówi, że dusza jest powiązana ze swoim ciałem jako forma z materią.
Jakie są dwa greckie słowa hylomorfizmu?
Arystoteles słynie z twierdzenia, że każdy obiekt fizyczny jest związkiem materii iFormularz. Doktryna ta została nazwana „hylomorfizmem”, stanowiąc połączenie greckich słów oznaczających materię (hulê) i formę (eidos lub morphê).
