Najbardziej radykalne formy teorii soborowej w średniowieczu zostały odnalezione w XIV-wiecznych pismach Marsyliusza z Padwy, włoskiego filozofa politycznego, który odrzucił boskie pochodzenie papiestwo i William of Ockham, angielski filozof, który nauczał, że tylko Kościół jako całość, a nie pojedynczy papież…
Co spowodowało koncyliaryzm?
Koncyliaryzm był ruchem reformatorskim w XIV, XV i XVI-wiecznym Kościele katolickim, który utrzymywał, że ta najwyższa władza w Kościele spoczywała na soborze ekumenicznym, z wyjątkiem lub nawet przeciwko papieżowi. Ruch powstał w odpowiedzi na schizmę zachodnią między rywalizującymi papieżami w Rzymie i Awinionie.
Jaki był cel ruchu soborowego?
Jego pierwotnym celem było uzdrowienie papieskiej schizmy spowodowanej przez dwóch, a później trzech papieży w tym samym czasie (patrz antypapież). Ruch odniósł sukces, obalając lub przyjmując rezygnację zainteresowanych papieży.
Jakie problemy w papiestwie doprowadziły do powstania ruchu soborowego?
Bezpośrednią przyczyną tego ruchu soborowego była zachodnia schizma. Po 1378 r. istniały dwie rywalizujące linie papieży, a od 1409 r. trzy.
Czy papież jest nieomylny?
Katolicyzm utrzymuje, że papież jest nieomylny, niezdolny do błędu, kiedy naucza doktryny o wierze lub moralności w Kościele powszechnym w swoim wyjątkowym urzędzie jako najwyższygłowa. … Nie jest nieomylny w kwestiach naukowych, historycznych, politycznych, filozoficznych, geograficznych ani żadnych innych – po prostu wiara i moralność.