Wiemy, że samotna para jest utrzymywana wewnątrz zhybrydyzowanego orbitalu sp2 ponieważ podwójne wiązanie połączone z azotem ma wiązanie pi wiązanie pi W chemii wiązania pi (wiązania π) są kowalencyjnymi wiązaniami chemicznymi, w których dwa płaty orbitalu na jednym atomie nakładają się na dwa płaty orbitalu na innym atomie, a to nakładanie się zachodzi z boku. … Wiązania Pi mogą tworzyć wiązania podwójne i potrójne, ale w większości przypadków nie tworzą się one w postaci wiązań pojedynczych. https://en.wikipedia.org › wiki › Pi_bond
Pi bond - Wikipedia
(tj. niezhybrydyzowany orbital p orbital History. Termin „orbital” został ukuty przez Robert Mulliken w 1932 roku jako skrót od jednoelektronowej funkcji falowej orbitalnej. https://pl.wikipedia.org › wiki › Atomic_orbital
Orbital atomowy – Wikipedia
), który musi zawierać parę elektronów użytych do utworzenia podwójnego wiązania.
Gdzie znajdują się pojedyncze pary?
Pojedyncze pary znajdują się w najbardziej zewnętrznej powłoce elektronowej atomów. Można je zidentyfikować za pomocą struktury Lewisa. Pary elektronów są zatem uważane za samotne pary, jeśli dwa elektrony są sparowane, ale nie są używane w wiązaniach chemicznych.
Gdzie samotne pary idą w hybrydyzacji?
Szybki skrót: samotne pary sąsiadujące z wiązaniami pi (i systemami pi) zwykle znajdują się w niezhybrydyzowanych orbitalach p, a nie w zhybrydyzowanych sp orbitale. Więc kiedy azot, którego można się spodziewać, będzie trygonalnym piramidalnym sp3sąsiaduje z wiązaniem pi, jego hybrydyzacja jest w rzeczywistości sp2 (trygonalna planarna).
Czy uwzględniasz pojedyncze pary w hybrydyzacji?
Samotne pary to grupy elektronów, które wliczają się do hybrydyzacji. Pojedyncze pary liczą się jako jedna grupa elektronowa w kierunku całkowitej hybrydyzacji. Tlen ma dwie samotne pary. Wraz z dwoma związanymi atomami wodoru, centralny atom ma w sumie cztery grupy elektronowe, co daje centralnemu atomowi hybrydyzację sp3.
Czy sp3 może mieć pojedyncze pary?
Jeśli pojedyncze pary elektronów są obecne na centralnym atomie, mogą zajmować jeden lub więcej z orbitali sp3 . Na przykład, w cząsteczce amoniaku czwarty z orbitali hybrydowych sp3 na azocie zawiera dwa pozostałe elektrony powłoki zewnętrznej, które tworzą niewiążącą wolną parę.
