Defibrylacja lub niezsynchronizowana kardiowersja jest wskazana u każdego pacjenta z częstoskurczem komorowym/migotaniem komór bez tętna lub niestabilnym wielokształtnym częstoskurczem komorowym, gdy zsynchronizowana kardiowersja nie jest możliwa. Zsynchronizowana kardiowersja jest wykorzystywana w leczeniu uporczywej niestabilnej tachyarytmii u pacjentów bez utraty tętna.
Czy synchronizujesz Cardiovert bez tętna v tach?
Kardiowersja zsynchronizowana nie jest również odpowiednia do leczenia częstoskurczu komorowego bez tętna (VT, vtach) lub wielokształtnego (nieregularnego) częstoskurczu komorowego, ponieważ wymagają one wysokoenergetycznych, niezsynchronizowanych wyładowań (tj. dawki defibrylacyjne). Ponadto kardiowersja nie jest skuteczna w leczeniu częstoskurczu węzłowego.
Czy wstrząsasz bez tętna v tach?
VT bez tętna, w przeciwieństwie do innych niestabilnych rytmów częstoskurczu komorowego, poddaje się natychmiastowej defibrylacji. Należy stosować energię niezsynchronizowaną w dużych dawkach. Początkowa dawka wstrząsu w defibrylatorze dwufazowym wynosi 150-200 J, po której następuje taka sama lub wyższa dawka wstrząsu dla kolejnych wstrząsów.
Czy synchronizujesz Vtach?
Zsynchronizowana kardiowersja jest stosowana do leczenia innych arytmii, w tym migotania przedsionków (AF), trzepotania przedsionków i stabilnego częstoskurczu komorowego, gdy leki nie zmieniły rytmu lub gdy pacjent staje się niestabilny i rytm musi zostać natychmiast przerwany.
W jakiej sytuacji powinna być zsynchronizowana kardiowersjaużywany?
W przeciwieństwie do defibrylacji, która jest stosowana u pacjentów z zatrzymaniem krążenia, zsynchronizowana kardiowersja jest przeprowadzana u pacjentów, którzy nadal mają puls, ale są niestabilni hemodynamicznie. Jest stosowany w leczeniu zarówno niestabilnych hemodynamicznie rytmów komorowych, jak i nadkomorowych.
