Zdania warunkowe składają się z klauzuli głównej i klauzule warunkowej (czasami nazywanej klauzulą if). Zdanie warunkowe zwykle zaczyna się od słów „jeśli” lub „chyba”. Zdanie warunkowe może występować przed lub po zdaniu głównym. Spóźnimy się, jeśli teraz nie wyjdziemy.
Skąd wiesz, czy jest to klauzula?
Klauzule warunkowe mogą odnosić się do teraźniejszości, przeszłości lub przyszłości. Warunek zerowy zwykle odnosi się do teraźniejszości. Pierwszy warunek może odnosić się do teraźniejszości lub przyszłości. Drugie i trzecie zdania warunkowe są używane głównie do mówienia o nierzeczywistych lub hipotetycznych sytuacjach z przeszłości.
Co to jest klauzula if, a następnie klauzula?
Zdania warunkowe są zdaniami sytuacji „jeśli-to” lub „chyba-to” (chociaż „wtedy” nie jest używane) lub prawdopodobieństwem. Zdania te przedstawiają sytuacje i ich możliwe skutki. … Zdania warunkowe są całkowicie akceptowalne i w wielu przypadkach niezbędne do określenia i przetestowania warunku i jego wyniku.
Co to jest warunek zerowy?
Warunek zerowy to struktura używana do mówienia o ogólnych prawdach - rzeczach, które zawsze dzieją się w określonych warunkach. Na tej stronie wyjaśniono, w jaki sposób tworzy się warunek zerowy i kiedy go używać.
Co to jest klauzula if w gramatyce angielskiej?
Zdania warunkowe są również znane jako klauzule warunkowe lub klauzule warunkowe. Służą do wyrażenia, że akcja w zdaniu głównym (bezif) może mieć miejsce tylko wtedy, gdy spełniony jest określony warunek (w klauzuli z if). Istnieją trzy rodzaje zdań warunkowych.