Teoria reintegracyjnego zawstydzenia przewiduje, że procesy sprawiedliwości naprawczej będą skuteczniejsze niż procesy karne w ograniczaniu przestępczości ponieważ stawiając problem, a nie osobę w centrum, bezpośrednie potępienie przez kogoś, kogo nie szanujesz (np. sędziego, policję).
Jak reintegracyjne zawstydzanie zmniejsza przestępczość?
Stygmatyczne zawstydzenie niszczy więź między sprawcą a społeczeństwem, prawdopodobnie na resztę życia sprawcy. Reintegracyjne zawstydzanie sprowadza sprawcę z powrotem do społeczeństwa jako przestrzegającego prawa obywatela. … Jest to bardzo przydatne w dzisiejszym społeczeństwie i zamiast tworzyć więcej przestępstw, odstraszamy przyszłe akty przestępczości.
Jak skuteczne jest reintegracyjne zawstydzanie?
Z drugiej strony zawstydzanie reintegracyjne jest postrzegane jako prawdopodobnie skuteczne w kontrolowaniu przestępczości. Oznacza to, że przestępstwo, a nie sprawca zostaje potępiony, a sprawca jest reintegrowany, a nie odrzucony przez społeczeństwo.
Co to jest reintegracyjne zawstydzanie w kryminologii?
Reintegracyjne zawstydzanie oznacza, że wyrazy dezaprobaty społeczności, które mogą obejmować zarówno łagodne nagany, jak i ceremonie poniżenia, następują po gestach ponownego przyjęcia do społeczności przestrzegających prawa obywateli.
Co to jest regenerujące zawstydzenie?
Sprawiedliwość naprawcza dotyczy sposobu, w jaki powinna być formalna reakcja społeczna na przestępstwaprzyczynić się do powstania kontekstu, w którym można udzielić konstruktywnej odpowiedzi na te przestępstwa. Są to komplementarne coucepty, ale nie należy ich łączyć w jedną koncepcję „regenerującego zawstydzenia”.