Syndrom sztokholmski to reakcja psychologiczna. Występuje, gdy zakładnicy lub ofiary przemocy łączą się ze swoimi oprawcami lub oprawcami. To psychologiczne połączenie rozwija się w ciągu dni, tygodni, miesięcy, a nawet lat niewoli lub m altretowania.
Jak się nazywa, kiedy łączysz się ze swoim porywaczem?
Syndrom sztokholmski opisuje stan psychiczny ofiary, która identyfikuje się i współczuje ze swoim oprawcą lub oprawcą oraz ich celami. Zespół sztokholmski jest rzadki; według jednego z badań FBI stan ten występuje u około 8 procent ofiar zakładników.
Dlaczego nazywa się to syndromem Helsinek?
Syndrom został nazwany od przejęcia w 1980 r. irańskiej ambasady w Londynie przez irańskich separatystów domagających się uwolnienia listy więźniów. Premier Wielkiej Brytanii w tym czasie Margaret Thatcher odmówiła.
Czy istnieje przeciwieństwo syndromu sztokholmskiego?
Syndrom Limmy . Lima syndrom jest dokładnym odwrotnością syndromu sztokholmskiego. W takim przypadku, biorący zakładników lub oprawcy stają się sympatyczni wobec życzeń i potrzeb zakładników lub ofiar.
Czy syndrom sztokholmski rzeczywiście istnieje?
Syndrom jest rzadki: według danych FBI około 5% ofiar zakładników wykazuje oznaki syndromu sztokholmskiego. Termin ten został po raz pierwszy użyty przez media w 1973 roku, kiedy czterech zakładników zostało porwanych podczas napadu na bank wSztokholm, Szwecja.
