Jon siarczanowy może działać jako ligand łączący się z jednym tlenem (jednokleszczowym) lub dwoma tlenami jako chelat lub mostek. Przykładem jest kompleks [Co(en)2(SO4)]+Br − lub kompleks metali obojętnych PtSO4(P(C6H5))3)2 gdzie jon siarczanowy działa jako ligand dwukleszczowy.
Jaki jest przykład liganda dwukleszczowego?
Ugandy dwukleszczowe mają dwa atomy donorowe, które umożliwiają im wiązanie się z centralnym atomem metalu lub jonem w dwóch punktach. Typowymi przykładami ligandów dwukleszczowych są etylenodiamina (en) i jon szczawianowy (ox).
Czy pirydyna jest ligandem dwukleszczowym?
Pochodna pirydyny zdolna do działania jako dwukleszczowy ligand, taka jak kwas pikolinowy, preferuje wytwarzanie kompleksów o wyższej liczbie koordynacyjnej. Znana jest duża liczba kompleksów z różnie podstawionymi pirydynami. Kompleksy te są znane w stanach +1 i +3 Sc i Y.
Czy woda jest ligandem dwukleszczowym?
Woda jest rodzajem jednokleszczowego liganda, ponieważ zawiera tlen, który ma samotną parę elektronów. Może jednak wyglądać, że woda jest dwukleszczowa ze względu na dostępność dwóch samotnych par elektronów, ale dwukleszczowy ligand powinien mieć dwa różne atomy donorowe. Odpowiedź brzmi: tak woda jest ligandem.
Czy siarczan jest słabym ligandem?
Pierwsze i miejmy nadzieję oczywiste rzeczy najpierw:jony siarczanowe tworzą (słabe) wiązania koordynacyjne z centrami metali, a zatem z definicji powodują rozszczepienie orbity.