Początki OBDII sięgają roku 1982 w Kalifornii, kiedy Kalifornijska Rada ds. Zasobów Powietrza (ARB) zaczęła opracowywać przepisy, które wymagałyby, aby wszystkie pojazdy sprzedawane w tym stanie, począwszy od 1988, miały na pokładzie system diagnostyczny do wykrywania awarii emisji.
Jaki jest cel OBD?
Diagnostyka pokładowa (OBD) odnosi się do samochodowego układu elektronicznego, który zapewnia technikom naprawczym autodiagnostykę pojazdu i możliwości raportowania. OBD daje technikom dostęp do informacji o podsystemie w celu monitorowania wydajności i analizowania potrzeb naprawczych.
Kto wynalazł OBD?
OBD-II to rozszerzony zestaw standardów i praktyk opracowanych przez SAE i przyjętych przez EPA i CARB (California Air Resources Board) do wdrożenia do 1 stycznia 1996 roku.
Co oznacza OBD?
OBD oznacza Diagnostyka pokładowa. Większość pojazdów z 1996 roku i nowszych ma ustandaryzowane systemy komputerowe (znane również jako OBDII), które stale monitorują elektroniczne czujniki silników i systemy kontroli emisji, w tym katalizator, podczas gdy pojazd jest prowadzony, aby zapewnić, że działają zgodnie z przeznaczeniem.
Jaka jest główna funkcja systemu OBD II?
OBD-II lub Onboard Diagnostics 2 to protokół, który pomaga ujawnić stan samochodu za pomocą skanera diagnostycznego. Ale to tylko jedna z wielu przydatnych funkcji, które umożliwia ta technologia. Znormalizowany system OBD-II jest instalowany zarówno w samochodach osobowych, jak i lekkich ciężarówkach i jest głównie używany do autodiagnostyki.
