Polybius pomija kirys mięśniowy w swoim opisie rodzajów zbroi noszonych przez armię rzymską, ale znaleziska archeologiczne i przedstawienia artystyczne sugerują, że był on noszony podczas walki. Pomnik Emiliusza Paulusa w Delfach przedstawia dwóch rzymskich piechurów ubranych w kolczugi oraz trzech noszących kirysy mięśni.
Z czego zrobiono kirys rzymski?
Rzymski legionista nosił cylindryczny kirys wykonany z od czterech do siedmiu poziomych stalowych obręczy z otworami z przodu iz tyłu, gdzie były wiązane. Kirys był zapięty do części gardła, która z kolei była otoczona kilkoma pionowymi obręczami chroniącymi każde ramię.
Czy rzymska zbroja miała sutki?
Nie było żadnego strukturalnego wzmocnienia, które pochodziło z sześciopakowych konturów lub małych stylizowanych sutków. „Wszystkie streszczenia były przeznaczone na pokaz”, zauważa Brice. Nie ogranicza się to do kirysu – herb na hełmie sprawiał, że wojownik wyglądał na wyższego, ale też sprawiał, że wyglądał dobrze.
Kto nosi kirys?
Japoński kirys
Tankō, noszony przez piechotnych żołnierzy, oraz keikō, noszony przez jeźdźców, były przedsamurajskimi typami wczesnych japońskich kirysów zbudowanych z żelaza blaszki połączone skórzanymi rzemykami. W okresie Heian (794 do 1185) japońscy płatnerze zaczęli używać skóry jako materiału i lakieru do zabezpieczania przed warunkami atmosferycznymi.
Czy Rzymianie nosili brąz?
Na początku Romanżołnierze nosili hełmy z brązu. Nie zapewniały one jednak odpowiedniej ochrony przed mieczami używanymi przez barbarzyńców, a zastąpiono je hełmami wykonanymi z żelaza. Tarcza, którą nosił żołnierz, była wykonana z cienkich pasków drewna sklejonych ze sobą.
