(rē″flek″tom′ĕ-trē) [reflect + -metry] Technika laboratoryjna do analizy cienkich warstw obiektów, takich jak błony biologiczne lub warstwowe powierzchnie metalowe. Odbywa się to poprzez pomiar rozproszenia pod napięciem cząstek z uwarstwionej powierzchni.
Jakie są wspomniane podejścia do reflektometrii?
Różne techniki reflektometrii
W reflektometrii w dziedzinie czasu (TDR) emituje się szereg szybkich impulsów i analizuje wielkość, czas trwania i kształt odbite impulsy. Reflektometria w dziedzinie częstotliwości (FDR): ta technika opiera się na transmisji zestawu fal sinusoidalnych o schodkowej częstotliwości z próbki.
Jak działają reflektometry?
TDR działa jak radar. Szybki impuls czasu narastania jest wstrzykiwany do systemu kablowego na jednym końcu (bliskim końcu). W miarę przemieszczania się impulsu w kablu każda zmiana impedancji charakterystycznej (nieciągłości impedancji) spowoduje, że część padającego sygnału zostanie odbita z powrotem w kierunku źródła.
Co to jest optyczna reflektometria w dziedzinie częstotliwości?
Reflektometria w dziedzinie częstotliwości optycznych (OFDR) to specjalna technologia stosowana do analizy optycznych ścieżek światła i charakterystyki odbicia w światłowodach i komponentach. … Na podstawie transformacji Fouriera sygnału wynikowego mierzony jest rozkład przestrzenny odbitego światła.
Jak wykonuje się test TDR?
Wykorzystuje sygnał niskiego napięcia, który będzienie uszkadzaj linii ani nie zakłócaj pobliskich linii. TDR wysyła impuls energii w dół testowanego kabla; gdy impuls napotka koniec kabla lub jakąkolwiek usterkę kabla, część energii impulsu jest odbijana.
