Theogonia (starogrecki: Θεογονία, romanizowana: Theogonia, greka attycka: [tʰeoɡoníaː], czyli „genealogia lub narodziny bogów”) to wiersz Hezjoda (VIII – VII wpne) opisujący początki i genealogie greckich bogów, skomponowane c. 700 BC.
Dlaczego Hezjod napisał Teogonię?
Hezjod chciał napisać książkę, która uporządkowałaby wszystkie te mity, aby mitologia grecka była spójna i równa dla wszystkich Greków. Z tego powodu swoją książkę rozpoczyna od mitów o stworzeniu.
Czy teogonia została spisana?
Teogonia to wiersz dydaktyczny i instruktażowy z VIII wieku p.n.e., przypisywany greckiemu poecie Hezjodowi. Teogonia, na początku, nie została właściwie spisana, raczej była częścią bogatej tradycji ustnej, która osiągnęła formę pisemną dopiero dekady później.
Kto napisał Teogonię?
Hesiod, grecki Hesiodos, łaciński Hesiodus (rozkwitł ok. 700 pne), jeden z najwcześniejszych greckich poetów, często nazywany „ojcem greckiej poezji dydaktycznej”. Przetrwały dwa z jego kompletnych eposów, Teogonia, opowiadająca mity o bogach oraz Dzieła i Dni, opisujące życie chłopów.
Jaki jest cel Teogonii?
„Teogonia” jest zasadniczo syntezą na dużą skalę szerokiej gamy lokalnych tradycji greckich dotyczących bogów i wszechświata, zorganizowaną jako narracja opowiadająca o stworzeniu świata z Chaosu i o bogach, którzyukształtował kosmos.
