Kiedy mówię, że ktoś jest „moim przyjacielem”, oznacza to, że ta osoba również myśli o mnie jako o przyjacielu. Ogólnie rzecz biorąc, wzajemność jest jednym z oczekiwań dotyczących relacji afektywnych (np. Laursen, 1993). Jednak nie wszystkie przyjaźnie są sobie równe i z pewnością nie wszystkie przyjaźnie są domyślnie wzajemne.
Dlaczego przyjaźnie powinny opierać się na wzajemności?
Wzajemność może i powinna być jednoznacznie zdefiniowana dla każdego przyjaciela w zależności od jego sytuacji. Tak długo, jak obie osoby robią, co mogą, kiedy mogą i oboje czują się wzbogaceni przez kontakt, przyjaźń będzie z czasem zrównoważona i sprawiedliwa.
Co robisz, gdy przyjaciel nie odwzajemnia się?
Co jeśli nie odwzajemnią się?
- Opowiedz sobie inną historię.
- Zrezygnuj z oczekiwań.
- Obejmij bycie inicjatorem.
- Zaakceptuj ich formę wzajemności.
- Wniosek.
Czy wszystkie relacje powinny być wzajemne?
Świadomość może stać się solidną, zdrową cechą związku. Wzajemność wymaga zaangażowania ludzi w ich związek. Jeśli związek jest dla nich wystarczająco ważny, partnerzy będą wystarczająco zaangażowani emocjonalnie, aby pracować nad jego budowaniem i utrzymaniem.
Czy przyjaźnie mogą być jednostronne?
W jednostronnej przyjaźni komunikacja, czas i wysiłek potrzebny do podtrzymania połączenia zwykle spadają dojedna osoba. Kiedy czegoś potrzebują, od razu cię szukają. Ale kiedy jesteś w potrzebie, po prostu nie możesz ich dosięgnąć. Jednostronne przyjaźnie mogą Cię zdezorientować i zranić.
