Wiele osób kojarzy mim z kulturą francuską. Jednak mim to starożytna sztuka, której początki sięgają wczesnych Greków i Rzymian. Jednak to we Francji rozkwitła mim. Stało się tak popularne, że szkoły pantomimy powstały w całej Francji i wkrótce pojawiła się wielka tradycja francuskich mimów.
Skąd wziął się francuski mim?
Dzisiejszy mim może oznaczać Francuzów malujących twarze, ale ten gatunek w rzeczywistości ma swoje początki w teatrach starożytnej Grecji. W tamtych czasach sytuacja wyglądała zupełnie inaczej: mimowie były po prostu dramatyzacjami, często przedstawiającymi sceny z życia codziennego, opierającymi się na wyszukanym ruchu i geście, ale także zawierającym mowę i pieśni.
Kto zaczął mima?
Marcel Mangel urodził się 22 marca 1923 roku w Strasburgu w północno-wschodniej Francji. Studiował w Ecole des Beaux-Arts w Paryżu oraz u Etienne'a Decroux. W 1948 założył Compagnie de Mime Marcel Marceau, rozwijając sztukę pantomimy, stając się jej czołowym przedstawicielem.
Skąd pochodzi słowo mim?
Słowo mim zaczęło być powszechnie używane na początku XVII wieku w odniesieniu do aktu ekspresji poprzez naśladowanie. Był kojarzony głównie z błaznami i innymi rodzajami wykonawców. Samo słowo pochodzi od greckiego „mimos”.
Dlaczego mimowie noszą koszule w paski?
W tym czasie cała francuska marynarka wojenna pochodziła z Bretanii, więc koszula została ukuta jako koszula „Breton” i została wyświetlona 21paski – jeden za każde zwycięstwo Napoleona nad Brytyjczykami.
