Gatropareza cukrzycowa (DG), po raz pierwszy opisana u pacjentów z cukrzycą typu I w 1958, ma znacząco negatywny wpływ na jakość życia i jest przewlekłym i często wyniszczającym zaburzeniem. Ponieważ objawy DG i opróżniania żołądka są jeszcze słabo skorelowane, ich epidemiologia jest trudna do oceny.
Jak odkryto gastroparezę?
Gastropareza została udokumentowana przez diagnozę lekarza, ocenę opróżniania żołądka za pomocą scyntygrafii lub przez objawy i zatrzymaną żywność podczas endoskopii. Ponieważ gastropareza została zidentyfikowana tylko u osób, które zgłosiły się do opieki, osoby, u których nie przeprowadzono oceny GE, mogły nie zostać zidentyfikowane.
Jaki procent populacji ma gastroparezę?
Jak powszechna jest gastropareza? Gastropareza nie jest powszechna. Na 100 000 osób około 10 mężczyzn i około 40 kobiet ma gastroparezę1. Jednak objawy podobne do gastroparezy występują u około 1 na 4 dorosłych w Stanach Zjednoczonych2, 3.
Czy gastropareza jest uważana za rzadką chorobę?
Prawdziwa częstość występowania gastroparezy jest nieznana, chociaż szacuje się, że dotyka ona około 4% populacji (3). Niektóre grupy osób są bardziej zagrożone, w tym: Osoby z cukrzycą, zwłaszcza słabo kontrolowaną cukrzycą, ponieważ długotrwały wysoki poziom cukru we krwi może z czasem powodować uszkodzenie nerwów.
Jak powszechna jest idiopatyczna gastropareza?
Etiologie (przyczyny) gastroparezy są rozległe i zróżnicowane. Raporty z jednego ośrodka referencyjnego III stopnia wykazały, że spośród 146 pacjentów z gastroparezą: 36% było idiopatycznych (nieznane przyczyny), 29% miało cukrzycę, 13% było po zabiegu chirurgicznym, 7,5% miało Choroba Parkinsona, a 4,8% miało choroby kolagenowe.
