Podstawy to „litery”, które opisują kod genetyczny. … W parowaniu zasad adenina zawsze łączy się z tyminą, a guanina zawsze łączy się z cytozyną.
Dlaczego adenina nigdy nie łączy się z guaniną?
Parowanie w DNA jest wysoce specyficzne – tylko adenina łączy się z tyminą i podobnie, tylko guanina łączy się z cytozyną. Dzieje się tak, ponieważ puryna może mieć tylko jedną parę zasad z pirymidyną (tj. nie mogą wystąpić pary zasad purynowo-puryna lub pirymidyna-pirymidyna).
Co by się stało, gdyby adenina związała się z guaniną?
Widzisz, cytozyna może tworzyć trzy wiązania wodorowe z guaniną, a adenina może tworzyć dwa wiązania wodorowe z tyminą. Lub prościej, C łączy się z G, a A łączy się z T. Nazywa się to komplementarnym parowaniem zasad, ponieważ każda zasada może wiązać się tylko z określonym partnerem zasad.
Z czym łączy się adenina?
W normalnych warunkach, zasady zawierające azot adenina (A) i tymina (T) parują się razem, a cytozyna (C) i guanina (G) parują się razem. Wiązanie tych par zasad tworzy strukturę DNA.
Czy guanina może łączyć się ze sobą?
Cztery zasady azotowe to A, T, C i G. Oznaczają one adeninę, tyminę, cytozynę i guaninę. Cztery różne zasady łączą się w pary w sposób znany jako komplementarne parowanie. Adenina zawsze łączy się z tyminą, a cytozyna zawsze łączy się z guaniną.