Kryteria diagnostyczne dla zaburzenia urojeniowego DSM-5 297.1 (F22)
Czy zaburzenie urojeniowe w DSM-5?
Zaburzenie urojeniowe jest scharakteryzowane w DSM-5 jako obecność jednego lub więcej urojeń przez miesiąc lub dłużej u osoby, która poza urojeniami i ich konsekwencjami behawioralnymi, nie wygląda dziwnie i nie jest upośledzony funkcjonalnie [1].
Co to są urojenia DSM?
W DSM-III i IV urojenia zostały zdefiniowane jako „fałszywe przekonania spowodowane nieprawidłowym wnioskowaniem o rzeczywistości zewnętrznej”. Definicja DSM-5 jest bardziej lakoniczna: „stałe przekonania, których nie można zmienić w świetle sprzecznych dowodów”.
Jaką kategorią jest zaburzenie urojeniowe?
Zaburzenie urojeniowe, wcześniej nazywane zaburzeniem paranoidalnym, jest rodzajem poważnej choroby psychicznej zwanej zaburzeniem psychotycznym. Ludzie, którzy ją mają, nie potrafią odróżnić tego, co jest rzeczywiste od tego, co wymyślone. Urojenia są głównym objawem zaburzenia urojeniowego. Są niezachwianą wiarą w coś, co nie jest prawdziwe lub nie jest oparte na rzeczywistości.
Czym są zaburzenia psychotyczne DSM-5?
Schizofrenia: Kryterium A wymienia pięć kluczowych objawów zaburzeń psychotycznych: 1) urojenia, 2) halucynacje, 3) dezorganizacja mowy, 4) dezorganizacja lub katatoniczne zachowanie oraz 5) objawy negatywne. W DSM-IV wymagane były 2 z tych 5 objawów.
