Saturated adiabatic Lapse Rate (SALR) jest zatem szybkością, z jaką nasycone powietrze ochładza się wraz z wysokością i wynosi, na niskich poziomach i szerokościach geograficznych, 1,5°C34,7°F
274,65 K
494,37 °R
na tysiąc stóp.
Dlaczego wskaźnik wygaśnięcia adiabatycznego jest nasycony?
Szybkość nasycenia adiabatycznego (SALR) Szybkość chłodzenia adiabatycznego wznoszącej się działki powietrza, która jest nasycona i w której zachodzi kondensacja wraz ze wzrostem, tak że energia uwolnienie utajonego ciepła parowania łagodzi chłodzenie adiabatyczne.
Czy nasycona adiabatyczna szybkość poklatków jest stała?
DLACZEGO MALR NIE JEST STAŁĄ. MALR (ang. Moist Adiabatic Lapse Rate) jest również nazywany wskaźnikiem wygaśnięcia adiabatycznego mokrego lub nasyconego adiabatycznego. Jest to trajektoria temperatury, jaką przyjmuje paczka nasyconego powietrza. Współczynnik wygaśnięcia adiabatycznego na sucho jest prawie stałą 9,8 C/km, jednak wskaźnik wygaśnięcia adiabatycznego na mokro jest znacznie mniej stały.
Jaka jest relacja między wskaźnikiem przerwy w stanie nasycenia adiabatycznego a wskaźnikiem przerwy w fazie suchej adiabatycznej?
Wskaźnik adiabatyczny na sucho wynosi w przybliżeniu zmianę temperatury o 5,5 stopnia Fahrenheita na każde 1000 stóp ruchu pionowego. Z drugiej strony, wilgotny wskaźnik adiabatycznego upływu czasu to tempo, w jakim nasycona paczka powietrza nagrzewa się lub ochładza, gdy porusza się w pionie.
Dlaczego współczynnik przerwy w stanie nasycenia adiabatycznego jest niższy niż współczynnik przerwy w stanie adiabatycznym w stanie suchym?
Jeśli podniesiemy nasyconą paczkę, rozciągnie się ona i ostygnie, prowadząc do kondensacji pary. Ta kondensacja uwolni ciepło utajone, które częściowo zrekompensuje chłodzenie. Adiabatyczny wskaźnik rezygnacji dla działki nasyconej jest zatem niższy niż dla działki nienasyconej.
