W 1676 r. Antonie van Leeuwenhoek, wynalazca mikroskopu, odkrył wakuole. Badał bakterie (swoje pierwsze przedmioty) pod mikroskopem i był odkrywcą nie tylko wakuoli, ale wielu innych struktur komórkowych.
Kto odkrył wakuolę?
Pierwsze obserwacje optycznie pustych wtrąceń w cytoplazmie pochodzą z XIX wieku. To Felix Dujardin (1801-1860) zgłosił w 1835 roku takie wodne przestrzenie w infusorii. Nazwał je „wakuolami” i uważał je za charakterystyczną cechę substancji żywych.
Kto jest ojcem wakuoli?
Wakuola roślinna została po raz pierwszy odkryta w 1676 roku przez holenderskiego naukowca Antoniego van Leeuwenhoeka. Uważany za „ojca mikrobiologii”, przyczynił się do powstania szeregu soczewek do mikroskopów, co pozwoliło mu jako pierwszy zaobserwować żywe komórki [1].
Gdzie można znaleźć wakuole pokarmowe?
Wakuole pokarmowe znajdują się w komórkach roślin, protistów, zwierząt i grzybów. Wakuole pokarmowe to okrągłe części błony plazmatycznej, które wychwytują lub otaczają cząsteczki pokarmu, gdy dostają się do komórki. Kiedy cząsteczki jedzenia są wprowadzane do wakuoli pokarmowej, żywność jest trawiona i magazynowana jako energia.
Gdzie znaleziono wakuolę?
Wakuole to bąbelki przechowywania znalezione w komórkach. Występują zarówno w komórkach zwierzęcych, jak i roślinnych, ale są znacznie większe w komórkach roślinnych. Wakuole mogą przechowywać żywność lub różne składniki odżywcze, których komórka może potrzebować do przeżycia.