Dla wielu niekodujących RNA, w tym tRNA, rRNA, snRNA i snoRNA, poliadenylacja jest sposobem oznaczania RNA do degradacji, przynajmniej w drożdżach. Ta poliadenylacja jest wykonywana w jądrze przez kompleks TRAMP, który utrzymuje ogon o długości około 4 nukleotydów do końca 3′.
Czy bakteryjne RNA jest poliadenylowane?
Podobnie jak u bakterii, mRNA, rRNA i tRNA są poliadenylowane w mitochondriach. Funkcja poliadenylacji w bakteriach i organellach jest zatem bardzo różna od funkcji ogonów eukariotycznych poli(A), które stabilizują mRNA.
Czy rybosomalne RNA są poliadenylowane?
Funkcja poliadenylacji rRNA w komórkach ludzkich
Pierwszą z nich jest to, że cząsteczki rRNA, chociaż nie mają rozpoznawalnego sygnału poli(A), są poliadenylowane przez kompleks polimeryzacyjny poli(A) przy ukrytych sygnałach poliadenylacji, do pewnego poziomu, podobnie jak w przypadku nieprzerwanego rozpadu RNA (36, 37).
Jakie RNA nie jest poliadenylowane?
Te niepoliadenylowane transkrypty (poli(A)-RNA) obejmują rybosomalne RNA (rRNA) generowane przez polimerazę RNA I i III, inne małe RNA generowane przez polimerazę RNA III oraz zależne od replikacji mRNA histonów [7] oraz kilka niedawno opisanych długich niekodujących RNA (lncRNA) [8, 9] zsyntetyzowanych przez polimerazę RNA II.
Które RNA ma ogon poli A?
Ogon poli-A to długi łańcuch nukleotydów adeninowych dodany do acząsteczka informacyjnego RNA (mRNA) podczas przetwarzania RNA w celu zwiększenia stabilności cząsteczki.
