Terapia interferencyjna to zastosowanie prądu elektrycznego o niskiej częstotliwości do stymulacji aktywności nerwów. Ma to na celu złagodzenie bólu i zwiększenie przepływu krwi do uszkodzonego obszaru ciała.
Co leczy terapia interferencyjna?
Terapia prądami interferencyjnymi (ICT lub czasami IFC) jest najczęstszym rodzajem elektrycznej stymulacji mięśni, stosowanym do leczenia przewlekłego bólu będącego wynikiem operacji, urazu lub urazu. Ostatecznym celem korzystania z technologii informacyjno-komunikacyjnych w ramach fizjoterapii lub programu rehabilitacji jest łagodzenie bólu i pomaganie pacjentom w szybszym gojeniu.
Kiedy stosuje się terapię interferencyjną?
Interferencja jest powszechnie stosowana do łagodzenia bólu, wspomagania gojenia tkanek, łagodzenia skurczów mięśni i stymulacji głęboko położonych mięśni, takich jak mięśnie dna miednicy. Terapię interferencyjną stosuje się w przypadku następujących objawów: Ostry i przewlekły ból, np. ból w dole pleców i rwa kulszowa.
Jak IFT zmniejsza ból?
IFT dostarcza przerywane impulsy w celu stymulacji nerwów powierzchniowych i blokowania sygnału bólu poprzez ciągłe, głębokie stymulowanie dotkniętej tkanki. IFT łagodzi ból, poprawia krążenie, zmniejsza obrzęki i stymuluje mięśnie.
Jakie jest główne wskazanie do terapii interferencyjnej?
Podstawową zasadą terapii interferencyjnej (IFT) jest wykorzystanie istotnych fizjologicznych efektów niskich częstotliwości(≅<250pps) elektryczna stymulacja nerwów bez związanych z nią bolesnych i nieco nieprzyjemnych skutków ubocznych, czasami związanych ze stymulacją o niskiej częstotliwości.
